Podpisanie Umowy o zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki
02-04-2008
Minister Pracy i Polityki Społecznej Jolanta Fedak i Ambasador Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej w Polsce Victor Ashe złożyli 2 kwietnia 2008 roku w siedzibie MPiPS podpisy na Umowie o zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki.
Jestem bardzo zadowolona, że udało się doprowadzić do podpisania Umowy o zabezpieczeniu społecznym między RP a USA, gdyż będzie ona służyła zwykłym, ciężko pracującym ludziom – powiedziała Minister Jolanta Fedak podczas uroczystego podpisania dokumentu. – Trudne, dotyczące skomplikowanych procedur w obu krajach negocjacje, trwały trzy lata. Bardzo dziękuję Ambasadorowi USA Victorowi Ashe’owi i personelowi Ambasady za zaangażowanie w tę sprawę, dzięki czemu udało się przyspieszyć prace nad Umową.
Polsko-amerykańska Umowa ma na celu koordynację systemów zabezpieczenia społecznego funkcjonujących w Polsce i USA. Przyniesie wymierne korzyści polskim i amerykańskim obywatelom oraz podmiotom gospodarczym, w szczególności:
-
umożliwi otrzymywanie amerykańskich rent rodzinnych przyznanych osobom zamieszkałym w Polsce, które ze względu na trudne do spełnienia warunki w amerykańskim ustawodawstwie obecnie ich nie otrzymują (są to osoby owdowiałe i sieroty),
-
umożliwi otrzymywanie świadczeń przyznanych współmałżonkom amerykańskich emerytów, którzy ich nie otrzymują z tego powodu, że nie są obywatelami amerykańskimi i mieszkają w Polsce,
-
stworzy możliwość uzyskania emerytur i rent częściowych, z jednego lub z obu państw, znacznej grupie osób w Polsce i w Stanach Zjednoczonych Ameryki, które pracowały w obydwu państwach i mimo to obecnie mają zbyt krótkie okresy ubezpieczenia do przyznania świadczeń w jednym z tych państw lub w obydwu,
-
umożliwi opłacanie składek za pracowników delegowanych do drugiego z państw tylko w jednym państwie.
Ze względu na to, że Umowa została oparta na międzynarodowych standardach w zakresie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, tj.:
-
zasadzie równego traktowania,
-
zasadzie swobodnego transferu (eksportu) świadczeń,
-
zasadzie jedności stosowanego ustawodawstwa,
-
zasadzie sumowania okresów ubezpieczenia,
będzie ona sprzyjać rozwojowi polsko-amerykańskiej współpracy gospodarczej, a także promocji legalnego zatrudnienia osób migrujących między Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki.
Szacuje się, że po wejściu w życie Umowy z jej postanowień skorzysta co najmniej 30 tysięcy Polaków.
Obecnie Polska i Stany Zjednoczone transferują między sobą świadczenia emerytalno-rentowe na podstawie niepublikowanych, dwustronnych porozumień. Od połowy lat osiemdziesiątych Stany Zjednoczone wprowadziły w wewnętrznym ustawodawstwie zmiany, które ograniczyły transfer amerykańskich świadczeń rodzinnych (rent dla wdowców i sierot oraz świadczeń dla współmałżonków) do państw z którymi nie zawarto umów o zabezpieczeniu społecznym, w tym do Polski. Umowa zniesie te ograniczenia.
Od podpisania do wejścia w życie
Po podpisaniu Umowy wniosek o jej ratyfikację zostanie skierowany do uzgodnień międzyresortowych. Po ich zakończeniu, za pośrednictwem Ministra Spraw Zagranicznych, będzie przesłany do Rady Ministrów.
Rada Ministrów podejmie uchwałę o przedłożeniu Prezydentowi Umowy do ratyfikacji. Zanim jednak to nastąpi, Sejm i Senat podejmą prace nad ustawą wyrażającą zgodę na ratyfikację Umowy. Po uchwaleniu ustawy Minister Spraw Zagranicznych przedłoży Prezydentowi do ratyfikacji Umowę wraz z projektem dokumentu ratyfikacyjnego.
Po ratyfikacji MSZ skieruje Umowę do publikacji w Dzienniku Ustaw. Umowa wejdzie w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca po pisemnej notyfikacji przez ostatnie z państw (USA lub Polskę) zakończenia niezbędnych ustawowych i konstytucyjnych procedur.
