Nowe standardy w domach dziecka

Kierownictwo MPiPS przyjęło 7 lutego 2007 r. projekt rozporządzenia w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych. Uregulowano w nim:

W projekcie rozporządzenia zaakcentowano rolę placówki wielofunkcyjnej, jako ważnej formy organizacyjnej, umożliwiającej podejmowanie skoordynowanych działań, zmierzających do przygotowania warunków powrotu dziecka do rodziny.

 

Określono liczbę dzieci, które pozostają pod opieką jednego wychowawcy odpowiednio do potrzeb dzieci oraz rodzaju prowadzonych zajęć i pory dnia lub nocy. Przy doborze liczby kadry pracującej z dzieckiem należy brać pod uwagę w szczególności zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom. Wprowadzenie tej regulacji zostało spowodowane dotychczasowymi doświadczeniami. Zdarzały się przypadki, że w placówkach opiekuńczo – wychowawczych dochodziło do naruszania bezpieczeństwa dzieci na skutek niewystarczającej liczby wychowawców. Wiele wątpliwości budziła również kwestia dotycząca prowadzenia odpowiedniej dokumentacji dotyczącej dziecka przebywającego w placówce. Stąd też w projekcie rozporządzenia kwestia ta została uregulowana w zależności od typu placówki.

 

Nastąpiły również pewne zmiany w odniesieniu do standardów usług świadczonych w placówkach opiekuńczo – wychowawczych. Zmieniono przepis regulujący wskaźnik zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty, wprowadzając przepis wskazujący, że wskaźnik zatrudnienia pracowników w placówce powinien być odpowiedni do liczby dzieci, specyfiki działań placówki oraz zapewnić dzieciom bezpieczeństwo i zindywidualizowaną opiekę.

 

W przypadku małych placówek opiekuńczo-wychowawczych do 14 dzieci (są to zarówno placówki rodzinne jak i grupy usamodzielnień, czy kilkuosobowe grupy zamieszkujące w kilkupokojowych mieszkaniach) zniesiono wymóg posiadania: gabinetu pielęgniarskiego, pokoju gościnnego, pokoju dla dzieci chorych, pomieszczenia do prania i suszenia, jadalni dla wszystkich dzieci, aneksu kuchennego pomieszczenia do zajęć terapeutycznych i sportowych. Zmiany w standardach wynikają z doświadczeń nabytych w praktyce prowadzenia placówek opiekuńczo – wychowawczych przez pomoc społeczną.

 

W obecnym projekcie skorygowano nieco standardy bytowe w placówkach opiekuńczo – wychowawczych. Wprowadzono możliwość dodatkowego zatrudnienia w placówce rodzinnej osoby do pomocy w opiece nad dziećmi i przy pracach gospodarskich w przypadku, gdy w placówce przebywa więcej niż 6 dzieci. Zmodyfikowano nieco wymagania co do warunków mieszkaniowych placówek opiekuńczo – wychowawczych. Zrezygnowano z pokoju do spotkań z osobami odwiedzającymi, wprowadzono w placówce możliwość wyboru czy będzie to jedna kuchnia czy też kilka aneksów kuchennych. Konieczność utrzymywania gabinetu pielęgniarskiego ograniczono tylko do sytuacji, gdy w placówce zatrudniony jest personel medyczny. Zrezygnowano z konieczności utrzymywania pokoju dla dzieci chorych oraz pomieszczeń do prania i suszenia. Wszystkie te propozycje zmian wynikają z przekształceń dokonujących się w placówkach opiekuńczo – wychowawczych. Z praktyki wynika, ze placówki te stają się coraz mniejsze, bardziej kameralne, lepiej wyposażone. Wiele więc pomieszczeń utrzymywanych kiedyś w domach dziecka, w których przebywało nawet kilkudziesięciu wychowanków, staje się anachronizmem.