15 kwietnia 2008 roku pracownicy socjalni na całym świecie obchodzą Drugi Światowy Dzień Pracy Socjalnej ( WSWD ). Jest to doroczne wydarzenie organizowane przez Międzynarodową Federację Pracowników Socjalnych.
Z tej okazji należy przypomnieć, iż praca socjalna będąca od około stu lat jedną z form wspierania osób i rodzin zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym jest działalnością prowadzoną przez profesjonalnych pracowników socjalnych w celu zapewnienia tym osobom i rodzinom koniecznego wsparcia umożliwiającego im przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których te osoby i rodziny nie są w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.
Jedną z bardziej interesujących definicji pracy socjalnej zaproponował Tadeusz Kamiński. Jego zdaniem "(...) praca socjalna jako działalność zawodowa charakteryzuje się dość dużym stopniem wiedzy specjalistycznej, opiera się na katalogu wartości podstawowych wynikających z godności osoby ludzkiej oraz dysponuje własnymi metodami działania. Jest ona działalnością prospołeczną, której celem - najkrócej rzecz ujmując - jest przyczynianie się do dobrego bytu jednostek i rodzin we współczesnych społeczeństwach. Jako działalność zawodowa nie eliminuje ona jednakże aktywności pomocowej wolontariuszy, działających w ramach różnorodnych organizacji trzeciego sektora, a wręcz przeciwnie: stanowi z tymi działaniami pewną całość, będącą wyrazem społecznej troski o ludzi najbardziej potrzebujących. Jako stosunkowo młody zawód jest zarazem praca socjalna profesją wciąż rozwijającą się, podejmującą nowe wyzwania socjalne, doskonalącą metody interwencji i organizacji. Wydaje się też niezbędnym elementem tego szerokiego zbioru działań, który określany jest mianem polityki społecznej."[1]
Dzień Pracy Socjalnej to czas, w którym należy przypomnieć, że bez zapewnienia warunków rozwoju pracy socjalnej będącej racjonalną formą angażowania się pracowników socjalnych w skuteczne, ewolucyjne zmiany społeczne, w rozwiązywanie problemów występujących we wzajemnych ludzkich relacjach oraz we wzmocnienie i wyzwolenie ludzi, w tym z ubóstwa – nie będzie możliwe osiągnięcie przez te osoby i grupy społeczne stanu bezpieczeństwa socjalnego i dobrostanu. Nie będzie możliwe zapewnienie realnej perspektywy poprawy spójności społecznej, a także respektowanie praw człowieka i urzeczywistnianie zasad sprawiedliwości społecznej.
Bez obawy popełnienia błędu należy stwierdzić, iż kraje cywilizowane „praktykują” osiągnięcia nauk społecznych. Oparta na osiągnięciach nauk społecznych praktyka pracy socjalnej, jej obecność w życiu społecznym, jest warunkiem rozwoju cywilizacyjnego. Z okazji Międzynarodowego Dnia Pracy Socjalnej należy żywić nadzieję, że także w Polsce zmiany społeczne w coraz większym stopniu będą inicjowane i realizowane w ramach pracy socjalnej.
[1] http://www.seminare.pl/16/kaminski.htm
