Międzynarodowa Organizacja Pracy apeluje o wypowiedzenie konwencji sprzed 50 lat
06-02-2007
Konwencja Nr 45 Międzynarodowej Organizacji Pracy, zakazująca zatrudniania kobiet przy pracach pod ziemią w kopalniach, została przyjęta w 1935 roku. Od tamtego czasu zmieniły się zarówno warunki pracy, normy bezpieczeństwa i higieny pracy, jak też podejście do równego dostępu kobiet i mężczyzn do zatrudnienia. Dlatego Międzynarodowe Biuro Pracy wezwało w 1996 roku państwa członkowskie, które ratyfikowały tę Konwencję, do wypowiedzenia jej i zastąpienia jej postanowień Konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy Nr 176, która dotyczy bezpieczeństwa i zdrowia w kopalniach.
Prezydent RP ratyfikował Konwencję Nr 176 w 2001 roku. Jest to dokument nowoczesny, zredagowany w poszanowaniu zasad równouprawnienia kobiet i mężczyzn, ustanawiający zasady w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy bez względu na płeć pracownika. Konwencję Nr 45 wypowiedziało już sześć państw unijnych: Finlandia, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Szwecja i Wlk. Brytania, a kolejnych osiem zgłosiło taki zamiar.
Jeśli Polska nie wypowie jej teraz, to – zgodnie z jej postanowieniami – najbliższa taka możliwość pojawi się dopiero w 2017 roku. Wypowiedzenie zamknie też możliwość zaskarżenia Rządu RP przez Komisję Europejską z powodu niezgodności polskich przepisów z przepisami wspólnotowymi.
Równe traktowanie kobiet i mężczyzn w zakresie dostępu do zatrudnienia, kształcenia i awansu zawodowego oraz warunków pracy gwarantuje dyrektywa Rady Europy 76/207 EWG z 1976 roku. Nie narusza ona przepisów dotyczących ochrony kobiet, zwłaszcza jeśli chodzi o ciążę i macierzyństwo. W opinii Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 2005 roku powszechny zakaz zatrudniania kobiet w kopalniach pod ziemią jest sprzeczny z postanowieniami tej dyrektywy.
Wniosek o wypowiedzenie Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy Nr 45 dotyczącej zatrudniania kobiet przy pracach pod ziemią we wszelkiego rodzaju kopalniach wraz z uzasadnieniem i listą państw
