Prognozowanie sytuacji... Prognozowanie sytuacji... Prognozowanie sytuacji... Prognozowanie sytuacji... Prognozowanie sytuacji... Prognozowanie sytuacji... Prognozowanie sytuacji...

Prognozowanie sytuacji gospodarczej i stanu zatrudnienia w Polsce – seminarium w MPiPS

Seminarium na temat prognozowania sytuacji gospodarczej w Polsce odbyło się 19 listopada 2012 r. w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. Temat ten jest szczególnie istotny z uwagi na konsekwencje, jakie ma pogorszenie sytuacji makro-ekonomicznej na rynek pracy.

W seminarium wzięli udział: dr hab. Jacek Męcina,  sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, zespół Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie pod przewodnictwem prof. J. Hausnera i Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych, przedstawiciele Narodowego Banku Polskiego i administracji centralnej.

W czasie spotkania uczestnicy zapoznali się z prezentacjami, które dotyczyły:

• wniosków wynikające z analiz makro i mikroekonomicznych w ramach projektu „Instrument Szybkiego Reagowania”;
• prognozowania zatrudnienia na podstawie systemu prognostyczno – informacyjnego;
• sposobów, jakie są wykorzystywane przez firmy, które dostosowują koszty pracy do gorszej koniunktury.
   

Wiceminister Jacek Męcina podkreślił, że powodem dla którego zostało zorganizowane spotkanie była chęć dyskusji na temat sposobów prognozowania sytuacji gospodarczej w czasie kryzysu. Inspiracją dla organizowanej konferencji był projekt instrumentu wczesnego ostrzegania prowadzony przez zespół prof. Hausnera. Wiceminister Męcina zwrócił uwagę, że MPiPS podejmując projekt prognozy zmian popytu na pracę wpisuje się w ten nurt.

Profesor Jerzy Hausnermówił o tym­­, że jest to pierwsze spotkanie odbywające się pod auspicjami przedstawiciela rządu, na którym jego zespół ma możliwość zaprezentowania efektów swojej pracy.  Celem realizowanego projektu jest umożliwienie władzy interwencji w formie pomocy publicznej, jednak skierowanej w oparciu o zobiektywizowaną wiedzę, a nie – intuicję. Opracowany mechanizm diagnostyczny pozwala ocenić stopień zagrożenia upadłością przedsiębiorstwa.

W ramach prezentacji wniosków wynikających z analiz makro i mikroekonomicznych w ramach projektu „Instrument Szybkiego Reagowania” dr Piotr Boguszewski (NBP) wskazał, że celem prognozy jest określenie poziomu ryzyka upadku przedsiębiorstwa. Mówił również o warunkach pomocy publicznej : korzyści mają być trwałe a efekt netto wsparcia dodatni.  Dr hab. Mateusz Pipień, prof. UEK powiedział, iż na podstawie zrealizowanych analiz można jasko określić, że polska gospodarka wchodzi w okres - pogorszenia koniunktury. Pojawiło się nawet ryzyko wejścia w recesję w 2013 r., jednak prawdopodobieństwo jej wystąpienia jest minimalne. Dr Jarosław Kaczmarek stwierdził o tym, że analizy wskazują na pogorszenie sytuacji ekonomicznej. Występuje koncentracja upadłości w działalności produkcyjnej, wzrost zagrożenia w usługach. Cała prezentacja oraz raport dostępna jest na stronie www.isr.parp.gov.pl.

Przedstawiciele zespołu Instytutu Pracy i Spraw Społecznych (dr Łukasz Arendt i dr Artur Gajdos)  opisali realizowane zadanie „Opracowanie zintegrowanego systemu prognostyczno-informacyjnego umożliwiającego prognozowanie zatrudnienia”. Instrument stanowi istotne wsparcie w szacowaniu przyszłych zasobów pracy, a także zagrożeń w postaci rosnącego bezrobocia czy niedoborów w liczbie pracowników.

W trakcie spotkania dr Paweł Strzelecki zaprezentował również wyniki badań Narodowego Banku polskiego w zakresie strategii dostosowawczych firm w czasie gorszej koniunktury gospodarczej. Wyniki wskazują na dość zaskakującą reakcja dostosowawcza przedsiębiorców do spowolnienia gospodarczego:  Pracodawcy spodziewając się intensywnego lecz krótkotrwałego kryzysu zdecydowali się „przechować” pracowników minimalizując koszty pracy dzięki zastosowaniu szeregu dostępnych instrumentów – elastycznych form zatrudnienia, prowizyjnych form wynagradzania (przy obniżeniu podstawy), które umożliwia uzyskanie nawet ujemnej dynamiki wielkości wynagrodzeń.

Jednym z wniosków w trakcie dyskusji było stwierdzenie, że obecna sytuacja gospodarcza sprawia, że musimy dopuszczać wprowadzenie rozwiązań, które w czasach wysokiej koniunktury nie byłyby potrzebne. Okres 2008 – 2009 był przykładem poszukiwania niestandardowych. ale rozsądnych rozwiązań łagodzących dekoniunkturę.

W podsumowaniu  wskazano, że znaczenie prognoz jest bardzo duże dla możliwości prowadzenia odpowiedzialnej polityki rynku pracy. Z tego względu zaproponowano, aby spotkania odbywały  się cyklicznie, stanowiąc forum do dyskusji na temat zatrudnienia.