Przejdź do menu głównego | Przejdź do podmenu | Przejdź do treści
Realizacja rządowego Programu „Rodzina 500+”, to zadanie zlecone samorządom gminnym z zakresu administracji rządowej, które ma zapewnione pełne finansowanie z budżetu państwa zarówno w zakresie środków na wypłaty świadczeń dla osób uprawnionych, jak i środków dla samorządów na pokrycie kosztów obsługi realizacji Programu, w tym koszty wynagrodzeni dla pracowników zatrudnionych przez samorządy gminne.
W 2017 roku, gdy ww. koszty obsługi wynoszą 1,5 % otrzymanej dotacji, gminom przekazano 350,9 mln zł na obsługę świadczenia wychowawczego, z czego do budżetu państwa zwrócono aż 23 mln zł niewykorzystanych środków, co stanowi 6,5 % całości przekazanych kwot.
W 2016 r., a więc gdy koszty obsługi z ww. tytułu wynosiły 2% otrzymanej dotacji, gminom przekazano odpowiednio 349,4 mln zł, z czego 33,8 mln zł zostało zwrócone do budżetu państwa, co stanowiło aż 9,6 % globalnej kwoty środków przekazanych na koszty obsługi świadczenia wychowawczego za ten rok.
Powyższe dane sprawozdawcze z gmin wskazują, że środki zapewnione przez budżet państwa na koszty obsługi realizacji Programu „Rodzina 500+” przez gminy są nie tyle wystarczające, co nawet wyższe niż faktyczne potrzeby.
Odnosząc się do postulatów pracowników zatrudnionych w samorządach gminnych do realizacji m.in. ww. Programu, dotyczących wzrostu wynagrodzeń, należy podkreślić, że adresatem postulatów są ich pracodawcy, czyli władze samorządowe, a nie Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, czy rząd, które, jak jednoznacznie wynika z powyższych danych, zapewniają pełne, a nawet wyższe niż wykorzystywane przez samorządy, środku na koszty obsługi tego zadania zleconego.
Ponadto należy podkreślić, że na przestrzeni ostatniego roku, Pani Minister Elżbieta Rafalska, wielokrotnie zwracała się do władz samorządów gminnych o docenienie, zwłaszcza w sferze wynagrodzeń, pracowników zajmujących się realizacją m.in. Programu „Rodzina 500+” oraz zwracała uwagę na niezrozumiałe niewykorzystywanie przez samorządy gminne zapewnionych przez rząd środków na obsługę Programu.
Należy również zwrócić uwagę, że źródłem finansowania zadań zleconych, w tym wynagrodzeń osób realizujących te zdania, mogą być również przypadające gminie kwoty odzyskanych od dłużników alimentacyjnych należności z tytułu wypłaconych świadczeń
z funduszu alimentacyjnego (zgodnie z art. 27 ust. 4 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów). Z danych MRPiPS wynika, że w 2017 r. gminy aż 44% (tj. 31,1 mln zł) z ww. kwot przeznaczyły na inne cele niż dotyczące obsługi zadań wynikających z ustawy
o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.
Biorąc pod uwagę środki finansowe przekazywane na obsługę świadczeń rodzinnych, świadczeń z funduszu alimentacyjnego i świadczenia wychowawczego od 2015 r. wydatki na ten cel wzrosły z 307,1 mln zł w 2015 r. do 728,7 mln zł w 2018 r. co oznacza niemal 2,5 krotny wzrost kwot przeznaczonych na obsługę świadczeń dla rodzin z dziećmi.
W związku z powyższym, wymierzanie w rząd akcji protestacyjnej opartej o postulaty płacowe pracowników samorządowych zatrudnionych przez samorządy gminne do realizacji ww. Programu jest całkowicie niezrozumiałe i nosi znamiona akcji o charakterze politycznym, a nie merytorycznym.