Wyjaśnienie artykułu "Dofinansowanie z PFRON przy ponownym zatrudnieniu"
12-11-2010
W związku z artykułem Edyty Sieradzkiej „Dofinansowanie z PFRON przy ponownym zatrudnieniu”, opublikowanym w Rzeczpospolitej 12 listopada 2010 r., Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych wyjaśnia:
Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych nigdy nie zalecało pracodawcom zwalniania i ponownego zatrudniania pracowników, którzy uzyskali stopień niepełnosprawności w trakcie zatrudnienia, celem obliczenia efektu zachęty.
Wyjaśnienia Biura ograniczają się do stwierdzenia, że w związku ze zwolnieniem i ponownym zatrudnieniem pracownika należy wykazać efekt zachęty, gdyż na skutek upływu okresu wypowiedzenia, czasu na jaki została zawarta umowa o pracę lub zajścia innych zdarzeń przewidzianych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.) definitywnie ulega rozwiązaniu stosunek pracy łączący pracodawcę i pracownika. W związku z powyższym, ponowne zatrudnienie tego samego pracownika będzie nowym zatrudnieniem i rodzi konsekwencje w postaci obowiązku wykazania efektu zachęty w celu otrzymania dofinansowania do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego.
Pewien wyjątek od obowiązku wykazywania efektu zachęty jest dopuszczalny w przypadku osób zatrudnionych jako niepełnosprawne przed 1 stycznia 2009 r., gdy zachodzą przesłanki wyłączające obowiązku ustalenia efektu zachęty, które zostały przewidziane w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 9.8. 2008 r., str. 3) lub w art. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz. 1652). Pomoc udzielana na zatrudnienie wspomnianych osób niepełnosprawnych niebędących osobami nowozatrudnionymi jest bowiem — co do zasady — uznawana przez Komisję Europejską za pomoc trwającą (on-going state aid) i nie wymaga ustalania efektu zachęty.
W świetle przepisów prawa pracy nie jest wymagany jakikolwiek okres pomiędzy wypowiedzeniem a ponownym zatrudnieniem pracownika.
Jeżeli w związku z ponownym zatrudnieniem pracownika na tym samym stanowisku pracodawca nie wykaże efektu zachęty, nie jest dopuszczalne zastosowanie wyłączeń, o których mowa w art. 26b ust. 4 i 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2010r. Nr 214, poz. 1407). Powołany przepis odnosi się do zatrudnienia pracownika, „jeżeli jego zatrudnienie nastąpiło w wyniku rozwiązania umowy o pracę z innym pracownikiem,” chyba że umowa o pracę uległa rozwiązaniu z przyczyn określonych w ww. przepisach (podkreślenie BON). Oznacza to, że nie można zastosować wyłączeń określonych w art. 26b ust. 4 ustawy o rehabilitacji (…) w sytuacji, kiedy pracownik zostaje ponownie przyjęty na stanowisko, na którym wcześniej pracował.
Należy także podkreślić, iż stosownie do art. 300 Kodeksu pracy w zw. z art. 58 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zwolnienie i ponowne zatrudnienie osoby niepełnosprawnej celem uzyskania dofinansowania do wynagrodzenia, może zostać uznane za czynność prawną mającą na celu obejście prawa, która obarczona będzie sankcją nieważności z mocy prawa i rodzić obowiązek zwrotu pomocy uzyskanej niezgodnie z prawem.
