Przejdź do menu głównego | Przejdź do podmenu | Przejdź do treści
Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych w związku z opublikowaniem w Expressie Bydgoskim nr 180 z dnia 3 sierpnia 2009 r. wypowiedzi Pana Jarosława Reszki odnoszącej się do planowanych zmian w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92, z późn. zm.), uprzejmie wyjaśnia:
Pracodawca ubiegający się o status zakładu pracy chronionej lub prowadzący zakład pracy chronionej musi zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zapewnić pracownikom doraźną i specjalistyczną opiekę medyczną, poradnictwo i usługi rehabilitacyjne. Niespełnienie ww. warunku może być przyczyną nie uzyskania statusu zpch bądź jego utraty.
Biorąc pod uwagę brzmienie przepisów dotyczących świadczeń opieki zdrowotnej w świetle przepisów ustawy o rehabilitacji (...) niejasna jest wyłącznie definicja doraźnej opieki medycznej, ponieważ nie ma jej w aktualnie obowiązujących przepisach prawa.
W związku z powyższym, obecnie obowiązek zapewnienia doraźnej opieki medycznej pracownikom uważa się za spełniony, jeżeli pracodawca:
* zorganizuje gabinet pielęgniarski i zatrudni w nim, np. wykwalifikowaną pielęgniarkę bądź lekarza lub
* zawrze umowę o świadczenie usług z zakresu doraźnej opieki medycznej z zakładem opieki zdrowotnej.
Zakład, z którym prowadzący zakład pracy chronionej zawrze umowę musi być wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej prowadzonego przez wojewodę, zaś umowa powinna określać, że pomoc będzie świadczona w czasie godzin pracy pracowników u tego pracodawcy.
Przedstawiając wyjaśnienia w sprawach dotyczących zapewnienia doraźnej opieki medycznej przez prowadzących zakłady pracy chronionej Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej zawsze podkreślało, że w przypadku przyjęcia pierwszego z rozwiązań, osoby tj. pielęgniarka bądź lekarz muszą być stale obecne w godzinach i miejscu pracy osób niepełnosprawnych.
Jednakże w związku z wieloma wątpliwościami zgłaszanymi przez prowadzących zakłady pracy chronionej dotyczących głównie kwestii osób uprawnionych do świadczenia doraźnej opieki medycznej, niezbędne stało się uregulowanie tej kwestii w ustawie. W związku z uwagami zgłoszonymi do projektu Założeń do ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych w trakcie konsultacji międzyresortowych i z partnerami społecznymi, zaproponowano w projekcie Założeń (...), że ilekroć w ustawie będzie mowa o doraźnej opiece medycznej – oznaczać to będzie zapewnianie, w sposób ciągły w miejscu i w godzinach pracy osób niepełnosprawnych, niezwłocznego udzielenia tym osobom pierwszej pomocy przez wykwalifikowany personel medyczny, z tym że dla zapewnienia doraźnej opieki medycznej niezbędne jest:
a) zorganizowanie w miejscu pracy osób niepełnosprawnych zakładu opieki zdrowotnej albo gabinetu lekarskiego lub pielęgniarsko-zabiegowego zaopatrzonego w leki i sprzęt do udzielania pierwszej pomocy lekarskiej albo
b) zawarcie umowy o świadczenie doraźnej opieki medycznej z zakładem opieki zdrowotnej położonym w odległości od miejsca pracy osób niepełnosprawnych, umożliwiającej dotarcie wykwalifikowanego personelu medycznego na miejsce pracy osób niepełnosprawnych w czasie nie dłuższym niż 15 minut.
Odnosząc się do kwestii źródeł finansowania opieki medycznej w zakładach pracy chronionej, należy wskazać, że jest ona finansowana ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810, ze zm.). Obecnie zakładowy fundusz rehabilitacji jest tworzony w szczególności ze środków pochodzących z:
- zwolnień z podatku rolnego, leśnego i od nieruchomości;
- opłat (z wyjątkiem opłaty skarbowej i opłat o charakterze sankcyjnym);
- nieodprowadzonych zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych raz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników na podstawie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) (10% na PFRON, 90% na zfron);
- wpływów z zapisów i darowizn;
- odsetek od środków zgromadzonych na rachunku funduszu rehabilitacji;
- środków pochodzących ze zbycia środków trwałych zakupionych ze środków funduszu, w części niezamortyzowanej.
Biuro Prasowe MPiPS