Wyjaśnienia w związku z artykułem pt. „PFRON ściga przedsiębiorców” Dziennik Gazeta Prawna 20.06.2016 r.

W związku z artykułem pt. „PFRON ściga przedsiębiorców” opublikowanym w dniu 20.06.2016 r. w Dzienniku Gazecie Prawnej wyjaśniamy, że:

W świetle przepisu art. 26a ust. 1a¹ pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i  społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r., poz. 721, z późn. zm.) dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych nie przysługuje, jeżeli miesięczne koszty płacy zostały poniesione przez pracodawcę z uchybieniem terminów, wynikających z odrębnych przepisów, przekraczającym 14 dni. Tak więc ustawodawca wprowadził możliwość przekroczenia terminu opłacenia składek na ubezpieczenie społeczne jak i wynagrodzenia, bez negatywnych skutków, przez okres 14 dni. Ponadto z przepisu art. 26a ust. 4 ustawy wynika, że pracodawca, który w całości nie pokrył kosztów płacy pracownika nie może uzyskać dofinansowania do jego wynagrodzenia.

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w wyniku przeprowadzonej kontroli albo analizy dokumentów zgromadzonych przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) lub danych uzyskanych ze źródeł zewnętrznych – m.in. z  Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – dotyczących nieterminowego opłacania składek na ubezpieczenie Prezes Zarządu Funduszu – stosownie do treści art. 26a ust. 11 ww. ustawy o  rehabilitacji (…) – zobowiązany jest wydać decyzję nakazującą zwrot wypłaconego dofinansowania w zakresie stwierdzonych nieprawidłowości.

W świetle powyższego wydanie decyzji jest ustawowym obowiązkiem Prezesa Zarządu PFRON. Co więcej gdyby Prezes nie wydał w takich przypadkach decyzji dopuściłby się niezgodnego z prawem zaniechania.

Natomiast strona niezadowolona z rozstrzygnięcia organu I instancji – zgodnie z przepisem art. 26a ust. 12 ww. ustawy o rehabilitacji zawodowej (…) – może w postępowaniu administracyjnym wystąpić do organu II instancji jakim jest Minister Rodziny, Pracy i Polityki.

Jednocześnie wyjaśniamy, że:

1.      Pomoc publiczna w postaci subsydiów płacowych nie jest refundacją lecz dofinansowaniem do miesięcznych kosztów płacy pracownika niepełnosprawnego i stanowi zachętę do zatrudnienia osób niepełnosprawnych i nie ma na celu pokrywania kosztów jej zatrudnienia, ponoszonych przez pracodawcę;

2.      Z dofinansowań do miesięcznych kosztów płacy korzysta (dane na 1 lipca br.) 26 181 pracodawców, czyli ponad dziesięć razy więcej niż wskazano w artykule;

3.      Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych niezmiennie interpretowało przepis art. 33 ust.3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej (…) wskazując, że pierwszym dniem terminu, o którym mowa w tym przepisie jest dzień wypłaty wynagrodzenia pracownikowi niepełnosprawnemu. Stanowisko to potwierdza orzecznictwo sądowe.

4.      Poluzowanie rygorów wypłacania miesięcznego dofinansowania do wynagrodzenia  pracowników niepełnosprawnych mogłoby prowadzić do nieprawidłowości polegających m.in. na niewypłacaniu pracownikom niepełnosprawnym pełnej kwoty wynagrodzenia lub nieopłacenia za nich składek na ubezpieczenia społeczne.