Wyjaśnienie dotyczące doniesień prasowych na temat niedoszacowania wydatków związanych z obniżeniem wieku emerytalnego

Obecnie jest za wcześnie by wysuwać wnioski, że emeryci będą drożsi niż szacował ZUS oraz że chętnych na skorzystanie z prawa do emerytury jest więcej niż zakładano.

Po pierwsze szacowano, że przyrost liczby świadczeń, zakładając, że 80% osób uprawnionych skorzysta z prawa do emerytury, wyniesie 331 tys. Oznacza to, że przyrost liczby emerytur szacowany był na poziomie 400 tys.

Prezentowane przez ZUS dane nie dotyczą przyrostu liczby emerytów ale liczby złożonych wniosków (do 22 listopada br. ponad 400 tys.). Nie wszystkie złożone wnioski wynikają z ustawy przywracającej, obowiązujący do końca 2012 r., wiek emerytalny. Należy również dodać, że nie wszystkie wnioski wynikające z powyższej ustawy (ok. 340 tys.), są wnioskami pierwszorazowymi, dotyczącymi przyznania świadczenia. Wśród nich są również wnioski obecnych emerytów o ponowne przeliczenie emerytury z zastosowaniem najkorzystniejszego średniego trwania życia (ponad 36 tys.) oraz o ponowne obliczenia emerytury (ok. 3 tys. wniosków).

Dodatkowo na skorzystanie z prawa do emerytury w przywróconym wieku emerytalnym decydują się głównie osoby, które dotąd były nieaktywne zawodowo. W strukturze zarejestrowanych dotąd wszystkich wniosków o emeryturę odsetek osób nieaktywnych zawodowo to ponad 60%. W zdecydowanej mniejszości wśród decydujących się na emeryturę są pracujący – ci wolą pozostać na rynku pracy i kontynuować zatrudnienie.

Należy również zwrócić uwagę, że już wśród wydanych przez ZUS decyzji ostatecznych (ok. 250 tys.) ok. 20% to decyzje zawieszone (brak rozwiązania umowy o pracę) i odmowne.

W chwili obecnej można jedynie ostrożnie ocenić, że skutki obniżenia wieku emerytalnego na finanse publiczne nie powinny być wyższe od przewidywanych. W związku z tym nie ma potrzeby korekty planu finansowego FUS ani weryfikacji szacunków dotyczących kosztów obniżenia wieku emerytalnego.