Przejdź do menu głównego | Przejdź do podmenu | Przejdź do treści
Wyjaśnienia dotyczące udzielania dodatkowych urlopów wypoczynkowych na podstawie art. 121 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930, z późn. zm.).
Prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego przyznaje pracownikom socjalnym art. 121 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej. Urlop ten, w wymiarze 10 dni roboczych, przysługuje pracownikowi socjalnemu zatrudnionemu w ośrodku pomocy społecznej lub w powiatowym centrum pomocy rodzinie, do którego obowiązków należy praca socjalna oraz przeprowadzanie rodzinnych wywiadów środowiskowych, jeżeli przepracował nieprzerwanie i faktycznie co najmniej 5 lat.
Treść przepisu wskazuje, że prawo do urlopu przysługuje jedynie pracownikom socjalnym, i tylko tym zatrudnionym w ośrodku pomocy społecznej lub w powiatowym centrum pomocy rodzinie, a więc urlop nie przysługuje pracownikom socjalnym zatrudnionym w innych jednostkach.
Praca nieprzerwana to praca wykonywana bez przerw w zatrudnieniu, natomiast faktyczne wykonywanie obowiązków to zwykłe, codzienne świadczenie pracy. Można uznać, że okresy niewykonywania pracy z powodu niezdolności do pracy, przebywania na urlopie macierzyńskim, rodzicielskim, opieki nad chorym dzieckiem czy urlopu szkoleniowego nie przerywają okresu zaliczanego do okresu, od którego zależy nabycie prawa do urlopu dodatkowego. Natomiast okresy przebywania na urlopie wychowawczym, urlopie bezpłatnym, oddelegowania do wykonywania innych zadań, np. z zakresu świadczeń rodzinnych, pieczy zastępczej nie są wliczane do wymaganego 5-letniego okresu nieprzerwanego i faktycznego wykonywania zadań pracownika socjalnego.
Pracownik socjalny nieświadczący pracy z w/w powodów nie wykonuje faktycznie obowiązków, o których mowa w art. 121 (praca socjalna oraz przeprowadzanie rodzinnych wywiadów środowiskowych). W takiej sytuacji do dwuletniego okresu uprawniającego do nabycia prawa do kolejnego urlopu nie wlicza się również tych okresów niewykonywania pracy.
Urlop powinien być nieprzerwany, gdyż intencją jego wprowadzenia była konieczność zapewnienia pracownikom socjalnym możliwości zregenerowania sił i odpoczynku po obciążającej psychicznie pracy. Należy jednak zwrócić uwagę, że ustawa o pomocy społecznej nie zawiera zastrzeżenia co do jednorazowego wykorzystania urlopu dodatkowego, z tego względu pracodawca może przychylić się do wniosku pracownika o udzielenie urlopu w częściach.
Dwuletni okres uprawniający do kolejnego urlopu liczy się co do zasady poczynając od dnia następującego po ostatnim dniu poprzedniego urlopu. Jednak w sytuacji niewykorzystania z różnych przyczyn urlopu dodatkowego bezpośrednio po nabyciu do niego prawa, można uznać, iż prawo do kolejnego urlopu powstaje po dwóch latach od nabycia prawa do poprzedniego urlopu.