Podstawę obliczenia emerytury jest kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie (wraz z kwotą środków przeniesioną z OFE do FUS w ramach suwaka bezpieczeństwa).

Tak ustaloną podstawę obliczenia emerytury dzieli się przez obliczaną przez Główny Urząd Statystyczny, wspólną dla obu płci, dalsza oczekiwaną długość życia ubezpieczonego.

Emeryturę wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Z chwilą złożenia przez ubezpieczonego wniosku o przyznanie prawa do emerytury środki zgormadzone na subkoncie ubezpieczonego są przenoszone na jego konto (nie dotyczy to kobiet pobierających okresową emeryturę kapitałową) i całość tych środków stanowi podstawę wyliczenia świadczenia. W przypadku śmierci emeryta (któremu ZUS prowadził subkonto) w ciągu trzech lat od przyznania emerytury, spadkobiercy i osoby uposażone przez zmarłego mają prawo do wypłaty jednorazowego świadczenia pieniężnego zwanego wypłatą gwarantowaną.