W dniu 6 grudnia 2010 r. wszedł w życie wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 listopada 2010 r., sygn. akt K 5/10 (Dz. U. Nr 229, poz. 1504) orzekający o niezgodności z Konstytucją RP art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7, Nr 6, poz. 33, Nr 97, poz. 800 i Nr 98, poz. 817 oraz z 2010 r. Nr 81, poz. 530). W związku z tym, od dnia 6 grudnia 2010 r., ustalając prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego nie stosuje się przepisu art. 10 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem świadczenia z funduszu alimentacyjnego nie przysługują, jeżeli osoba uprawniona do alimentów jest pełnoletnia i posiada własne dziecko. A zatem, od dnia 6 grudnia 2010 r. posiadanie dziecka przez osobę uprawnioną do alimentów nie ma wpływu na uprawnienie do świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

Osoby, które przed 6 grudnia 2010 r. otrzymały decyzję o odmowie przyznania prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego na skutek zastosowania art. 10 ust. 2 pkt 2) ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, zgodnie z art. 145a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), w  terminie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego mają prawo wnieść do organu właściwego wypłacającego świadczenia z funduszu alimentacyjnego skargę o wznowienie postępowania.

Organem administracji publicznej właściwym w sprawie rozpatrzenia skargi jest organ, który wydał w sprawie decyzję w ostatniej instancji. Jeżeli organ ten stwierdzi istnienie podstaw do uchylenia decyzji na podstawie art. 145a Kpa, uchyli decyzję wydaną stronie na podstawie przepisu uznanego za niezgodny z Konstytucją RP i wyda nową decyzję rozstrzygającą o przyznaniu prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

Pobierz tekst wyroku