Przejdź do menu głównego | Przejdź do podmenu | Przejdź do treści
Aspekt społeczno-gospodarczy rządowego projektu ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, był głównym tematem obrad Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych w dniu 10 stycznia 2011 roku. W obradach, którym przewodniczył Wicepremier Waldemar Pawlak udział wzięli Minister Pracy i Polityki Społecznej Jolanta Fedak, wiceministrowie resortów zdrowia, finansów i gospodarki.
Zdaniem projektodawcy - Ministerstwa Zdrowia - celem proponowanej zmiany prawa jest takie przekształcenie systemu refundacji, by w ramach dostępnych publicznych środków finansowych, odpowiadał w możliwie najwyższym stopniu aktualnemu zapotrzebowaniu społecznemu w zakresie zaopatrzenia na produkty refundowane i w sposób jednoznaczny regulował relacje pomiędzy podmiotami gospodarczymi tworzącymi rynek krajowy. Jedną
z konsekwencji ustawy ma być w perspektywie obniżka cen leków refundowanych
i zwiększenie dostępności do nowych leków, ale również podniesienie konkurencyjności pomiędzy podmiotami w sensie jakościowym i cenowym oraz stabilizacji w sektorze.
Strona pracodawców widzi potrzebę zmiany systemu refundacyjnego w Polsce, jednakże mimo wielu pozytywnych rozwiązań uważa, że część zmian jest bardzo niekorzystna dla firm farmaceutycznych. Zdecydowanie sprzeciwia się m.in. wprowadzeniu obowiązkowi przekazywania przez firmy farmaceutyczne na rachunek bieżący dochodów ministra właściwego do spraw zdrowia, kwoty stanowiącą 3 % wartości zrefundowanego leku, wprowadzeniu stałego budżetu na refundacje, określanego jako procent budżetu NFZ, czy instrumentu jakim jest playback (zwrot przychodów firm farmaceutycznych ze sprzedaży leków w przypadku przekroczenia budżetu na refundację).
Strona związkowa, zwróciła uwagę, że na tle dyskusji głównie ekonomicznej (co jest również zrozumiałe), nie uwzględnia się potrzeby pacjenta. Bardzo ważna jest tym samym ocena wpływów skutków społecznych.