Unia Europejska nie nakazuje powszechnego zrównania wieku emerytalnego

Dyrektywa 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego z 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy w części dotyczącej  świadczeń emerytalnych pod pojęciem „systemów zabezpieczenia społecznego pracowników” obejmuje systemy nieobjęte dyrektywą 79/7/EWG z 19.12.1978 r. Oznacza to, że zalecenie zrównania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn dotyczy jedynie świadczeń z dobrowolnych ubezpieczeń w tzw. III filarze czyli pracowniczych programów emerytalnych. Polska uczestniczyła w przygotowaniu tej dyrektywy i wypełnia jej zobowiązania. Wiek emerytalny w III filarze, niezależnie od płci, ustalono na 60 rok życia.

 

Unia Europejska nie żąda zrównania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn w systemie powszechnych ubezpieczeń społecznych. Artykuł 7 dyrektywy z 1978 r. w sprawie stopniowego wprowadzania w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego pozostawia prawo do ustalenia wieku emerytalnego dla celów przyznania rent i emerytur w powszechnym systemie emerytalnym w gestii Państw Członkowskich. Dotyczy to obowiązkowych świadczeń emerytalnych wypłacanych z FUS.

 

– Faktem jest, że wcześniejsze przechodzenie na emeryturę oznacza niższe świadczenie. To, czy Polskę w przyszłości będzie stać na zrównanie wieku emerytalnego, zależy od tego, czy uda się utrzymać wysoki wzrost gospodarczy oraz od sytuacji demograficznej, to znaczy od liczby osób czynnych zawodowo i pracujących, wpłacających składki na FUS – powiedział podsekretarz stanu w MPiPS Romuald Poliński. – Z całą pewnością taka decyzja zostanie poprzedzona szeroko zakrojoną dyskusja społeczną i musi uzyskać akceptację najbardziej zainteresowanych, czyli kobiet.