Polsko-Macedońska umowa o zabezpieczeniu społecznym
06-04-2006
Minister Spraw Zagranicznych Republiki Macedonii Ilinka Mitreva oraz Minister Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej Stefan Meller podpisali w Warszawie umowę o zabezpieczeniu społecznym. W uroczystości wziął udział Minister Pracy i Polityki Społecznej Krzysztof Michałkiewicz. Umowa zostanie skierowana do ratyfikacji.
Dotychczas obowiązująca między Polską a Macedonią umowa z byłą Jugosławią, podpisana w 1958 r., została wynegocjowana w innych realiach, niż obecne. Jej postanowienia odbiegają znacząco od postanowień aktualnie zawieranych umów w zakresie zabezpieczenia społecznego. Częściowo nie przystają też do zreformowanych regulacji wewnętrznych Polski i Macedonii. Dlatego nie zabezpieczają prawidłowo interesów świadczeniobiorców obu państw.
Polska, będąc członkiem Unii Europejskiej, uczestniczy w koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego z państwami UE/EOG. Macedonia, jako drugie po Chorwacji państwo powstałe po rozpadzie Jugosławii, uzyskała w grudniu 2005 r. status kraju kandydującego do Unii Europejskiej. Zatem uregulowanie stosunków z tym państwem może być postrzegane jako ważne zadanie w tej dziedzinie.
Nowa umowa zawiera uregulowania oparte na standardach regulacji wspólnotowych.
Opiera się na czterech podstawowych zasadach:
-
zasadzie równego traktowania,
zgodnie z którą osoby zamieszkałe w jednym z państw, do których ma zastosowanie umowa, korzystają z praw i podlegają obowiązkom wynikających z przepisów prawnych tego państwa tak jak obywatele tego państwa;
-
zasadzie swobodnego eksportu świadczeń,
zgodnie z którą świadczenia z ubezpieczenia społecznego, przysługujące z jednego państwa, nie mogą być zmniejszone, zawieszone, wstrzymane lub zmienione dlatego tylko, że osoba uprawniona mieszka na terytorium drugiego państwa, i są tam tej osobie wypłacane;
-
zasadzie jedności stosowanego ustawodawstwa,
na podstawie której osoby zamieszkałe w jednym państwie, a pracujące w drugim, lub też w każdym z tych państw, podlegają przepisom prawnym tylko jednego z tych państw;
-
zasadzie zachowania praw nabytych,
na podstawie której okresy ubezpieczenia przebyte w każdym z państw umowy są sumowane na prawo i wysokość świadczeń przysługujących w każdym z nich.
Zawarte w umowie uregulowania są zdecydowanie korzystniejsze dla świadczeniobiorców, szczególnie w zakresie nabywania prawa do świadczeń emerytalnych i rentowych. Dwustronna umowa w zakresie zabezpieczenia społecznego stworzy osobom zainteresowanym korzystniejszą sytuację w zakresie uprawnień do świadczeń i ich wysokości, w porównaniu do sytuacji jaką daje im ustawodawstwo wewnętrzne.
Przewiduje się, że umowa wejdzie w życie w roku 2007.
