Wyższe standardy pracy tymczasowej

Od 1 czerwca 2017 r. wchodzą w życie przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych oraz niektórych innych ustaw. Zmiany dotyczą zarówno praw pracowników tymczasowych, jak i funkcjonowania agencji zatrudnienia.

Nowe regulacje zapewniają poprawę warunków zatrudnienia pracowników tymczasowych, zwiększając zarówno ochronę  klientów agencji zatrudnienia, jak i bezpieczeństwo prawne samej agencji pracy tymczasowej i pracodawców użytkowników.

Rozwiązania prawne zawarte w ustawie powinny także poprawić skuteczność kontroli prowadzonych przez Państwową Inspekcję Pracy. Wszystkie zmiany mają przyczynić się do podniesienia standardów pracy tymczasowej.

Limit pracy tymczasowej

Nowe przepisy wprowadzają 18 miesięczny limit pracy tymczasowej, wykonywanej w okresie 36 kolejnych miesięcy kalendarzowych, zarówno  w odniesieniu do agencji pracy tymczasowej, jak pracodawcy użytkownika. Limit ten obowiązuje niezależnie od tego, czy skierowanie do danego pracodawcy następuje z jednej, czy też z kilku agencji pracy tymczasowej. Zapobieganie to zjawisku tworzenia kolejnych agencji pracy tymczasowej jedynie w tym celu, aby tego samego pracownika tymczasowego można było wielokrotnie kierować do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz tego samego pracodawcy -  tzw. „pączkowanie” agencji pracy tymczasowej.

Powyższy limit dotyczyć będzie także wykonywania pracy tymczasowej na podstawie umów prawa cywilnego, jak również w przypadku, gdy dana osoba wykonuje taką pracę naprzemiennie na podstawie umowy o pracę i umowy prawa cywilnego.

Lepszy kontakt pracownika z agencją

Ustawa zobowiązuje agencję pracy tymczasowej do przekazania pracownikowi tymczasowemu danych kontaktowych do zatrudniającej go agencji, a także informowania go o każdej zmianie takich danych.

Takie rozwiązanie ułatwi pracownikom tymczasowym bezpośredni kontaktu z agencją np. w razie potrzeby wyjaśnienia bieżących wątpliwości dotyczących świadczonej przez nich pracy. Wcześniej taki kontakt z agencją bywał utrudniony, gdyż ze względu na specyfikę pracy tymczasowej utrzymuje on bowiem stały kontakt z pracodawcą użytkownikiem świadcząc na jego rzecz pracę. 

Ochrona prawna kobiet w ciąży

Ustawa wprowadza większą ochronę pracownic w ciąży wykonujących pracę tymczasową. Jeżeli ich umowa miałaby się rozwiązać po upływie 3 miesiąca ciąży, zastosowana zostanie w takim przypadku konstrukcja przedłużenia umowy do dnia porodu (zgodnie z art. 177 § 3 Kodeksu pracy), pod warunkiem, że taka pracownica będzie miała co najmniej 2 miesięczny okres zatrudnienia w danej agencji jako pracownik tymczasowy. Dzięki temu taka pracownica otrzyma po porodzie zasiłek macierzyński na zasadach zasiłku macierzyńskiego.

Wynagrodzenie pod kontrolą

Pracodawcy użytkownika jest zobowiązany przedstawiać do wglądu agencji pracy tymczasowej treści regulacji wewnętrznych, dotyczących wynagradzania pracowników, a także informacji o zmianach takich zasad. Umożliwi to agencji pracy tymczasowej ustalenie wynagrodzenia niedyskryminującego pracownika tymczasowego.

Rozszerzenia ochrony procesowej

Pracownicy tymczasowych będą mogli, tak jak inni pracownicy, wybrać sąd pracy właściwy do rozpatrzenia ich roszczeń wobec agencji pracy tymczasowej.

Wysokie kary za naruszanie przepisów

Poszerzony został katalog wykroczeń dotyczący nieprzestrzegania przepisów ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych przez agencje pracy tymczasowej i pracodawców użytkowników. Chodzi tu zwłaszcza o nieprzestrzeganie przepisów dotyczących limitów pracy tymczasowej oraz powierzanie pracownikowi tymczasowemu pracy, która nie może być przez niego wykonywana.  W takich sprawach inspektor pracy będzie oskarżycielem publicznym, a także będzie mógł nakładać grzywnę (do 2 tys., a w przypadku recydywy do 5 tys. złotych).

Natomiast sąd będzie mógł nakładać grzywnę na takim samym poziomie jaka została przewidziana w Kodeksie pracy, tj. od 1 tys. do 30 tys. zł.

Zmiany w przepisach dotyczących pracy tymczasowej dotyczą także funkcjonowania agencji zatrudnienia.

1.     Wprowadzono dwa rodzaje agencji zatrudnienia:

• świadczących usługi pracy tymczasowej
• świadczących usługi: pośrednictwa pracy, doradztwa personalnego i poradnictwa zawodowego.

Oba rodzaje agencji otrzymują odmienne certyfikaty.

2.     Do świadczenia działalności w zakresie pracy tymczasowej zawsze będzie wymagane uzyskaniecertyfikatu marszałka województwa (również w przypadku świadczenia pracy tymczasowej przez podmioty zagraniczne z UE/EOG).

3.     Wprowadzono obowiązek certyfikacji usługi kierowania do pracy cudzoziemców do podmiotów działających na terytorium Polski oraz nowe zasady świadczenia tej usługi. Takie rozwiązanie ma zapobiec występującej patologii sprowadzania i zatrudniania cudzoziemców przez nielegalne agencje.

Agencje zatrudnienia obowiązane będą m.in. do:

• zawierania z kierowanym do pracy cudzoziemcem pisemnej umowy,
• informowania cudzoziemca oraz podmiotu, do którego kierowany jest cudzoziemiec do pracy np. o zasadach dotyczących pobytu i pracy cudzoziemców w Polsce,
• prowadzenia wykazu podmiotów, do których kierowani są cudzoziemcy,
• prowadzeniu wykazu cudzoziemców kierowanych do pracy.

4.     Rozszerzone zostają podstawy do wykreślenia z rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia dla podmiotów, które naruszyły ustawowe warunki prowadzenia agencji zatrudnienia i pomimo wyznaczenia terminu, nie usunęły tych naruszeń (np. dotyczących nieprzedstawienia informacji o działalności agencji zatrudnienia oraz przepisu dotyczącego posiadania lokalu, w którym są świadczone usługi).

5.     Umożliwiono marszałkowi województwa sprawdzanie co kwartał z wykorzystaniem systemów teleinformatycznych zaległości w odprowadzaniu przez agencje zatrudnienia świadczące pracę tymczasowąskładek na ubezpieczenia społeczne za pracowników.

6.     Przywrócono obowiązek posiadania przez agencję zatrudnienia lokalu przeznaczonego do świadczenia usług.

Wyższe standardy pracy tymczasowej