Od 1 stycznia 2017 r., na mocy ustawy z dnia 22 lipca 2016 r. (Dz. U. poz. 1265, z późn. zm.) obowiązuje minimalna stawka godzinowa dla osób wykonujących pracę w oparciu o określone umowy zlecenie (art. 734 Kodeksu cywilnego) oraz umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniu (art. 750 Kodeksu cywilnego). Wprowadzona regulacja ma na celu ograniczenie nadużywania umów cywilnoprawnych oraz ochronę osób najniżej wynagradzanych.
Gwarancją otrzymywania minimalnej stawki godzinowej objęte zostały osoby fizyczne niewykonujące działalności gospodarczej, a także tzw. „samozatrudnieni”, tj. osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą niezatrudniające pracowników lub niezawierające umów ze zleceniobiorcami, których działalność została zarejestrowana w Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Podmioty zobowiązane do zapewnienia minimalnej stawki godzinowej to przedsiębiorstwa oraz inne jednostki organizacyjne (np. instytucje publiczne).
Informator pn. „Minimalna stawka godzinowa dla umów cywilnoprawnych” – będący wspólną inicjatywą Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej oraz Państwowej Inspekcji Pracy i Zakładu Ubezpieczeń Społecznej, zawiera wyjaśnienia wątpliwości dotyczących stosowania przepisów w zakresie wprowadzonej gwarancji minimalnej wysokości wynagrodzenia dla określonych umów prawa cywilnego.
