Jednorazowe odszkodowanie ustala się w określonej stawce procentowej (za każdy % uszczerbku na zdrowiu) biorąc pod uwagę przeciętne wynagrodzenie z poprzedniego roku.  Za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu jednorazowe odszkodowanie wynosi 20% przeciętnego wynagrodzenia w roku poprzednim.

Jednorazowe odszkodowaniem wzrasta wraz ze zwiększeniem uszczerbku na zdrowiu o co najmniej 10 punktów procentowych albo do czasu uznania ubezpieczonego lub rencisty za osobę całkowicie niezdolną do pracy i do samodzielnej egzystencji wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. W przypadku zwiększenia jednorazowego odszkodowania z tytułu uznania ubezpieczonego lub rencisty za osobę całkowicie niezdolną do pracy i do samodzielnej egzystencji, zwiększenie to stanowi 3,5 – krotność przeciętnego wynagrodzenia.

Według wielokrotności przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego roku ustala się odszkodowanie dla członków rodziny ubezpieczonego lub rencisty uprawnionego do renty wypadkowej, który zmarł wskutek wypadku lub choroby zawodowej.

Przykładowo – odszkodowanie dla małżonka lub dziecka stanowi 18 – krotność przeciętnego wynagrodzenia z roku poprzedniego, natomiast odszkodowanie dla innego niż małżonek lub dziecko członka rodziny – 9 – krotność tego wynagrodzenia.

Inne:

Ze środków funduszu wypadkowego pokrywane są koszty skutków wypadków przy pracy lub chorób zawodowych związane ze świadczeniami zdrowotnymi z zakresu stomatologii i szczepień ochronnych, na które ubezpieczony został skierowany przez lekarza orzecznika na wniosek lekarza prowadzącego, nierefundowane z systemu ubezpieczenia zdrowotnego. Ze środków funduszu wypadkowego są pokrywane również koszty wyrobów medycznych,  w wysokości udziału własnego ubezpieczonego określonego w przepisach o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych.