Począwszy od 1 października 2008 r. organ właściwy wierzyciela, zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7, z późn. zm.), przekazuje komornikowi sądowemu prowadzącemu postępowanie egzekucyjne decyzję przyznającą osobie uprawnionej świadczenia z funduszu alimentacyjnego. W oparciu o tę decyzję komornik sądowy przekazuje wyegzekwowane od dłużnika kwoty zaliczone na poczet alimentów organowi właściwemu wierzyciela do wysokości wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego wraz z odsetkami (art. 27 ust. 8 i 9).
Podziału wyegzekwowanej od dłużnika kwoty komornik sądowy dokonuje, w oparciu o art. 28 ustawy, tj. w pierwszej kolejności zalicza wyegzekwowane kwoty na poczet wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, a potem na należności z tytułu wypłaconej zaliczki alimentacyjnej, następnie na należności wierzyciela alimentacyjnego - do ich całkowitego zaspokojenia, a w ostatniej kolejności na należności likwidatora „starego” funduszu alimentacyjnego.
Kwotę otrzymaną od komornika organ właściwy wierzyciela dzieli zgodnie z zasadami określonymi w art. 27 ust. 4 i 5 ustawy, przyjmując, że 20 % kwot należności stanowi dochód własny gminy wierzyciela, 20 % kwoty stanowi dochód własny gminy dłużnika, a pozostałe 60 % tej kwoty oraz odsetki stanowią dochód budżetu państwa. Organ właściwy wierzyciela, który nie jest jednocześnie organem właściwym dłużnika, przekazuje organowi właściwemu dłużnika 20% otrzymanej od komornika kwoty.

Po zakończeniu okresu świadczeniowego lub w przypadku wcześniejszego uchylenia lub wygaśnięcia decyzji w sprawie przyznania świadczeń z funduszu alimentacyjnego, organ właściwy wierzyciela wydaje dłużnikowi alimentacyjnemu, zgodnie z art. 27 ust. 2 ustawy, decyzję administracyjną w sprawie zwrotu należności z tytułu otrzymanych przez osobę uprawnioną świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
Należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego ustalone ww. decyzją podlegają dochodzeniu w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. W przypadku nieuiszczenia przez dłużnika należności, oznacza to konieczność sporządzenia tytułu wykonawczego na podstawie decyzji o zwrocie przez dłużnika alimentacyjnego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego i przekazania go przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta do administracyjnego organu administracyjnego (najczęściej jest to naczelnik urzędu skarbowego) w celu wszczęcia na jego podstawie egzekucji administracyjnej.

Egzekucja świadczeń alimentacyjnych na podstawie wyroku lub ugody w sprawie alimentów nadal prowadzona jest przez komornika sadowego. Jeżeli wypłacane są świadczenia z funduszu alimentacyjnego, na podstawie art. 27 ust. 9 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, komornik przekazuje wyegzekwowane kwoty do organu właściwego wierzyciela, zgodnie z kolejnością określoną w art. 28 ust.1 tej ustawy. Natomiast jeżeli w sprawie nie są wypłacane świadczenia z funduszu alimentacyjnego, komornik wyegzekwowane kwoty przekazuje zgodnie z art. 28 ust. 2 ww. ustawy.

W przypadku zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej, kwestię prowadzenia egzekucji rozstrzyga sąd wskazując, jaki organ, komornik sądowy, czy administracyjny organ egzekucyjny powinien ją prowadzić.