Zgodnie z art. 154 ust. 7 i 7a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej(Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.) placówki opiekuńczo-wychowawcze, które nie osiągają wymaganego standardu (30 dzieci), były zobowiązane do realizacji programu naprawczego do dnia 31 grudnia 2010 r., a podmiotowi prowadzącemu taką placówkę wojewoda wydawał zezwolenie warunkowe na czas realizacji programu naprawczego. Ponieważ, pomimo przedłużania terminu na realizację standardów, wiele placówek ich nie osiągnęło, ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 81, poz. 440) wprowadzono rozwiązanie, zgodnie z którym, zezwolenia warunkowe na prowadzenie placówki opiekuńczo-wychowawczej zachowują moc, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z art. 229 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej działające dzisiaj placówki opiekuńczo – wychowawcze, staną się placówkami opiekuńczo – wychowawczymi w rozumieniu tej ustawy. Do placówek tych w okresie 12 miesięcy stosować się będzie przepisy dotychczasowe z wyjątkiem m. in. regulacji dotyczących liczby dzieci umieszczonych w tych placówkach.  Na mocy art. 230 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej liczba dzieci umieszczonych w istniejących już dzisiaj placówkach opiekuńczo – wychowawczych (z wyjątkiem placówki typu rodzinnego) w okresie 9 lat od dnia wejścia w życie tej ustawy nie może być wyższa niż 30.

Powyższe oznacza, że z dniem 1 stycznia 2012 r. w istniejącej dzisiaj placówce opiekuńczo – wychowawczej nie będzie mogło być umieszczonych więcej niż 30 dzieci. W nowotworzonych placówkach opiekuńczo – wychowawczych nie będzie mogło być umieszczonych więcej niż 14 dzieci (wyj. placówka typu rodzinnego). Z dniem 2 stycznia 2021 r. we wszystkich placówkach opiekuńczo – wychowawczych (z wyjątkiem placówki typu rodzinnego) nie będzie mogło być umieszczone więcej niż 14 dzieci.